- пагалыме
- 1. прич. от пагалаш.2. прил. уважаемый, любимый; достойный уважения. Теҥгече Лапкасола шкенжын пагалыме апшатше дене чеверласыш: тудымат армийыш нангайышт. П. Корнилов. Вчера Лапкасола прощалась со своим любимым кузнецом: и его взяли в армию. Коклаштына Тоня – эн пагалыме айдеме. М. Шкетан. Среди нас Тоня – самый уважаемый человек.3. в знач. сущ. уважаемый; дорогой (в обращении). – Пагалымем, тый йоҥылыш шонет, – коклаш пурен умылтараш тӱҥале Зорин. Н. Лекайн. – Дорогой мой, ты ошибаешься, – вмешавшись, стал объяснять Зорин.4. в знач. сущ. уважение. Пагалыме шотышто арам тыге ойлет. М. Иванов. Насчёт уважения зря ты так говоришь. Карманов кугуракым пагалыме нерген шуко ойлыш. П. Корнилов. Карманов долго говорил об уважении к старшим.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.